1 augustus 17.15 uur Manali : al 55 uur op....

Gisteren rond 19.00 uur zijn we per bus vertrokken naar Manali. Het vooruitzicht van 16 uur rijden was niet echt opbeurend. Inderdaad: de hele nacht wakker gebleven. De chauffeur stopte wel om de 6 tot 8 uur. Gelukkig leek ik wel Spongebob: al het vocht bleef in mijn lijf zitten. Het was in een woord verschrikkelijk. Ik hoop dat we op de terugreis het vliegtuig uit Leh halen. Mijn keel heeft de ergste vorm aangenomen, waarschijnlijk vanwege vochtgebrek en weinig praten (en dus weinig slikken). De chauffeur reed als een gek en ik ben niet zo'n watje, maar mijn maag klotste zo tegen de binnenkant, dat ik groen en geel van ellende zag. Om 11.00 uur zijn we in Manali aangekomen. We hebben het overleefd. Kennis gemaakt met Nawang. Hij herkende pa en wist wat er gebeurd was. Ook Djambu (geen idee of je het zo schrijft) herkende ons van de Dhaulagiri reis. Het klimaat is hier wel even wat anders . Ook heet, maar meer zoals in Nepal. Het regent nu, ik hoop dat het opklaart.

Manali gaan we morgen maar in, al weet ik niet of dat zo de moeite waard is. Maar dat kan ook komen vanwege het feit dat we al op zijn vanaf 29 juli 7 uur tot nu, 1 augustus 17.30 uur. Met daarin 3 uur slaap. Dat ik niet een nog grotere zombie ben vind ik al heel wat. En dan moeten we nog beginnen met de reis! Na vanavond knappen we morgen vast op. Rick ligt nu uiteraard te pitten.

Het eten hier is lekker. Behalve koriander en TE heet eten. Erg spicy food. Voordeel: geen maag- en darmklachten mogelijk. Alle beestjes worden vernietigd. Zelfs de kussens op het bed ruiken spicy ben ik achter. Weird. Dit is wel het land van de luchtjes, zo lijkt het. Je ruikt masala, stront, pis, wierook en vooral heel veel LPG, diesel en benzine. Brrr. Nou maken we ons op voor eten en dan...NAAR BED!!!!