Tot slot

Toen ik het dagboek weer las, kwamen er weer allerlei dingen bij me op die ik eigenlijk vergeten was. Bijvoorbeeld het feit dat ik zwaar gestraft werd voor het drinken van een liter appelsap (dat ging ter plekke gisten in mijn maag) op de laatste wandeldag. Ook valt me op hoe lekker we het vonden als we na een aantal weken toch wel Spartaans te hebben geleefd ons konden verheugen op dingen als een lekkere douche, chocola, nootjes en bier. Ook was ik vergeten hoe vreselijk wij de laatste dagen 'sightseeing' vonden. Na de verlatenheid van het landschap in Ladakh vielen Agra en Jaipur niet echt bij ons in de smaak. Sommige reisgenoten vonden dit zeker de moeite waard, maar dit was niet 'our cup of tea'. Al met al was het een fantastische reis. De variatie in het landschap vonden we onovertroffen. Van heide-achtige landschappen tot sneeuw en ijs, van desolate woestijnachtige hoogvlakten tot canyons. We hebben het allemaal gezien.



Nu ik dit schrijf is het 24 september 2006. Over 2 weken gaan we ons volgende avontuur in Nepal tegemoet: de Nepal Traverse. Tashi dele*

* Letterlijk: een nieuw begin in het TIbetaans.